ترک پوستی یا استریا(stria)عبارت است از ایجاد خطوط تقریبا فرو رفته پوستی که بیشتر در نواحی تحت کشش به وجود می آید. ترک پوستی، به مرور زمان کمتر می شود، ولی به طور کامل ناپدید نمی شود.
این عارضه بسیار شایع می باشد و بیشتر در زنان در سنین جوانی و حاملگی دیده می شود.در ابتدا این خطوط برجسته می باشند و به مرور زمان صاف می شوند. ترک پوستی در ابتدا به صورت خطوط برجسته صورتی یا بنفش بر روی شکم، زیر بازو، ران، پستان یا باسن ظاهر می شود.ترک های پوستی طی چند ماه، معمولا رنگ پریده و مسطح می شوند و نهایتا به سختی دیده می شوند. ترک های پوستی، اغلب در درم که لایه میانی پوست و مسوول حفظ شکل پوست است و در هر جایی از بدن قابل مشاهده اند، ولی معمولا در مکان هایی که چربی زیادی ذخیره می شوند، تمایل بیشتری به شکل گیری دارند.

افراد مستعد ترک پوستی
چاق ها
افراد با رشد جسمی سریع به ویژه در بلوغ
افراد با بیماری غدد درون ریز مانند:سندرم کوشینگ (پرکاری غده فوق کلیوی)
افرادی که به دلایلی، از داروهای خوراکی یا تزریقی و یا کرم های کورتون دار به مدت طولانی استفاده می کنند.
خانم های حامله که بیشتر این خطوط در روی شکم، ران ها، باسن و سینه ها دیده می شود.
بعد از بلوغ و پایان حاملگی ممکن است این خطوط کم رنگ تر شوند، ولی از بین نمی روند و تا آخر عمر باقی می مانند.

علل
مهم ترین عامل، کشیدگی پوست به طور ناگهانی است که معمولا در بارداری و بلوغ شاهد آن هستیم. عوامل درونی، از جمله تغییرات هورمونی نیز موجب ایجاد ترک پوستی می گردند.
​بیماری های زمینه ای و مصرف داروهای مختلف مخصوصاً داروهای کورتونی نیز می تواند در پیدایش این ضایعات موثر باشد. استفاده طولانی از کورتون های موضعی قوی نیز می تواند باعث ایجاد ترک های پوستی شود. به همین دلیل توصیه میشود که کورتون های موضعی فقط تحت نظر پزشک مصرف شود تا عوارض آن در بیمار ظاهر نشود. وراثت نیز در پیدایش ترک پوستی نقش دارد.ترک پوستی در نژاد قفقازی بیش از سایر نژاد ها دیده می شود.

بلوغ جنسی و ترک پوستی
با شروع بلوغ جنسی در بدن، تحت تاثیر افزایش هورمون های جنسی تغییراتی بوجود می آید. این تغییرات در پسرها شامل رشد مو در صورت، زیر بغل و ناحیه چانه و بم شدن صدا می باشد و در دخترها شامل بزرگ شدن سینه، شروع عادت ماهیانه و همچنین بزرگ شدن باسن می باشد. با شروع بلوغ، جثه افراد به طور سریع رشد می کند و این رشد، در دخترها بارزتر می باشد. چون رشد سریع می باشد، پوست توانایی وفق دادن خود را با این تغییر جثه ندارد و در نتیجه، در نواحی تحت کشش دچار ترک هایی می شود. این ترک ها در پسرها بیشتر در نواحی ران و بالای باسن و در دخترها در نواحی ران، باسن و سینه ها می باشد.

بارداری و ترک پوستی
سن اولین بارداری در بروز ترک های پوستی بسیار مهم است. به طوریکه اغلب زنانی که در سنین بین 16 تا 20 سالگی باردار شده اند، دچار ترک های پوستی می شوند. در حالی که احتمال بروز این ترک ها در زنانی که اولین بارداری آنها پس از 35 سالگی است، بسیار کمتراست.
این ترک ها، معمولاً بعد از ماه 4 بارداری ایجاد می شوند. ترک ها ممکن است پس از زایمان نیز ایجاد شوند. در بعضی افراد، اولین بارداری بدون ایجاد ترک های پوستی طی می شود، ولی در بارداری های بعدی فرد دچار ترک می شود. ترک های پوستی بیشتر بر روی شکم، زیر بازو، ران، پستان یا باسن دیده می شود

پیشگیری
ثابت نگه  داشتن وزن، تا حد زیادی از پیشرفت آن جلوگیری کند. برای پیشگیری از این عارضه می توان از چرب کردن و ماساژ دادن پوست استفاده کرد. البته در مواردی میتوان از ویتامین E  و کرم های موضعی آمونیوم لاکتات و تره تینوئین برای پیشگیری استفاده کرد که باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.

درمان
در حال حاضر ترک پوستی درمان قطعی ندارد. در مراحل اولیه که ترک ها رنگ قرمزمایل به بنفش دارند، نتایج درمانی بسیار موثرتر است. هدف از درمان ترک پوستی بهبود قابل توجه آن است، زیرا درمان کامل ترک ها به ندرت اتفاق می افتد. البته مصرف کرم های موضعی تقویت کننده بافت کلاژن، کرم های رتینوییدی و کرم های حاوی ترکیب های اسید میوه و کرم های حاوی ویتامین C تحت نظر پزشک متخصص می تواند تا حدی موثر باشد. مصرف کرم های رتینوییدی در دوران بارداری ممنوع است. برخی از انواع لیزر هم می توانند میزان ترک پوستی را کمتر کنند، اما انجام آنها در دوران بارداری توصیه نمی شود.

منابع :
پزشکان ایران
سلامتیران
پزشک آنلاین - دکترعلیرضا واعظ شوشتری، متخصص پوست و مو
آفتاب - دکتر محمدعلی نیلفروش زاده، متخصص پوست و مو