اگزما جزء گروه وسیعی از بیماری های پوستی است. اگزما گاه زمینه ی ژنتیکی دارد و گاه عارضی می باشد مثلا شستن زیاد بدن با آب (حتی اگر با مواد شوینده مانند شامپو و صابون و مانند آن همراه نباشد.)
اگزما بر دو قسم است:
1.درماتیت یا واکنش حساسیتی
2.تحریکی مانند تماس با شوینده ها، اسیدها و بازها
ضریب ابتلاء کودکانی که با گربه در تماس هستند چهار برابر بیشتر از دیگران است.
پوستی که اگزمایی است خارش دار، قرمز و پوسته پوسته می شود.
درماتیت نیز گاه تماسی و یا آلرژی است که پوست انسان در تماس با بعضی مواد و یا حتی با برخی گیاهان مانند درخت انجیر، شیرابه ی آن، درخت کاج، پوست باقلا و مانند آن رخ می دهد.
گاه پوست افراد در تماس با گلوبند، سینه ریز، ساعت، النگو و یا نقره دچار حساسیت می شود. همچنین است در تماس بدن با بدلیجات چرم ساعت، فلز ساعت و یا حتی نیکل که گاه افرادی به آنها حساسیت دارند و پوست محل تماس با آنها قرمز و خارش دار می شود.
اگزمای تحریکی که نوع دیگری از اگزما است بیشتر در افرادی دیده می شود که با وسائل شوینده و سفید کننده بیشتر در تماس هستند و حتی استعمال شامپو و صابون پر اسید، وایتکس، آب و آب کاشی، گرد و خاک، نور شدید خورشید، سمباده خمیری، روغن موتور و روغن سوخته، گریس و مانند آن در ارتباطند بیشتر در معرض این نوع اگزما می باشند. بنا بر این باید از دستکش خاص استفاده کنند.
در درمان اگزما باید اولا از ماده ی تحریک کننده اجتناب کنند و یا از دستکش استفاده کنند. دیگر اینکه پوستی که مبتلا به اگزما شده است را باید خشک و تمییز نگه داشت. باید از دستکش کاملا نخی و جوراب های نخی استفاده کرد.
داروهای شیمیایی مانند، کلوبتازول، هیدروکورتیزون و بتامتازون که داروهای کورتونی هستند نقش بسزایی در درمان اگزما دارند. گاه نیز متخصصین، داروهای ترکیبی و دستی تجویز می کنند که در داروخانه ها ساخته می شود. گاه نیز از پمادهایی برای ترمیم پوست استفاده می شود.
همچنین باید از شامپوی کم اسید مانند شامپوی جوانه ی گندم که دارای ویتامین ای است استفاده کرد و یا در کودکان از شامپوی ای وان استفاده نمود.
------------------
منبع: ارتباط شیعی