آرتوپدی واژه ای است که در آن (آرتو) به معنای صاف کردن و (پدی) به معنای اطفال است. بعضی از کودکان به دلیل نرم شدن استخوان، پایشان پرانتزی می شود و متخصص آرتوپدی آن را صاف می کند و بعد این واژه اصطلاح برای متخصص استخوان شده است. این اصطلاح حدود 250 سال قبل برای این منظور وضع شده است.
گاه پا بر اثر پیچ خوردگی مچ پا و یا کشش بیش از اندازه (مانند پرت شدن و گیر کردن مچ پا در نردبان) و یا تصادف پا رگ به رگ می شود. در اینجا رادیو گرافی از پا به صورت تمام رخ یا نیم رخ (از بغل) انجام می شود تا لیگمان های پا بررسی شود. اگر فقط کشیده شده باشد علائم آن درد و تورم است که با بانداژ، گچ گرفتن و امثال آن، آن را مداوا می کنند.
تاندون ها در زنان، ضعیف تر از مردان است. همچنین پوکی استخوان در زنان شایع تر از مردان می باشد. زیرا در زنان سه خصوصیت هست که در مردان نیست که عبارت است: حاملگی، شیر دادن و عادت ماهیانه. از این رو میزان پیچ خوردگی و در رفتگی مچ پا و مفاصل در زنان بیشتر است مخصوصا اگر کم تحرک بوده، اضافه وزن داشته باشند و یا از کفش پاشنه بلند استفاده کنند.
برای رفع مشکل پیچ خوردگی باید عضلات خارج مچ پا تقویت شود. همچنین از پمادهای ضد درد مانند دیکلوفناک، پروکسیکام و یا در گیاهی مانند اکبر دو و یا کریمفاردیان (ساخت عربستان) می توان استفاده کرد.
اگر مفصل پا دچار آسیب شد باید ابتدا بیمار را بی حرکت نگاه دارند، بعد از مسکن استفاده کنند، در بیست و چهار ساعت اول از کیسه ی یخ و بعد در بیست و چهار ساعت از کیسه ی آب گرم استفاده کنند. بعد از بانداژ و امثال آن استفاده کنند.
گاه مفصل دچار التهاب می شود زیرا مثلا مایع مفصلی کم شده و استخوان های مفصل به هم برخورد می کنند که بیماری آرتریت می گویند که شایع ترین آن آرتریت رماتوئید است که غالبا بین سنین 25 تا 50 سالگی رخ می دهد. در زنان نیز سه برابر مردان شایع تر است. در این بیماری به سبب پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن، قسمت هایی از مفصل تخریب می شود مخصوصا اگر به مفصل ضربه خورده باشد و یا مفصل دچار نشری مایع مفصلی شده باشد و یا فرد به سبب نخوردن بعضی موارد مانند ویتامین بی مایع مفصلی اش افت کند که استخوان های مفاصل با هم در تماس باشند. گاه این بیماری به ناتوانی در حرکت می انجامد. اکثر افراد بالای چهل سال، نوع خاصی از این بیماری را دارند. همچنین گاه کودکان پر تحرک که از پله و صندلی زیاد بالا و پایی می روند به این مشکل مبتلا می شوند که باید مفاصل بدن او را با پمادهای مزبور ماساژ دهند.
نویسندگان، تایپست ها بیشتر مبتلا به این بیماری می شوند و باید بعد از مدتی به خود استراحت دهند. همچنین معلمین که دیکته می گویند باید بعد از مدتی مکث کند تا بچه ها استراحت کنند. ابتلای طولانی مدت به بیماری آرتریت موجب تغییر شکل مفصل ها می شود.
برای رفع درد قرص ها و کپسول هایی شیمیایی مانند دیکلوفناک، ایندومتاسین، پروکسیکام، بروفن، ناپروکسن و مانند آن تجویز می شود. که البته همه ی آنها عوارض دارد و گاه از داروهای کورتون دار مانند پِردِنیزولون استفاده می کنند که صفرا را غلیظ کرد و موجب لجن صفراوی می شود گاه به پوکی استخوان نیز می انجامد.
فرد مبتلا به آرتریدرماتوئید گاه احساس می کند که دردش کمتر شده است و گاه احساس می کند که بیشتر شده است و این به سبب مراعات کردن و عدم مراعات کردن است. فیزیوتراپی، کشش عضلات، کاهش فشار بر روی مفصل کم کردن استفاده از پله و مانند آن. گاه این بیماری چنان پیشرفت می کند که پزشک مجبور به تعویض مفصل می شود.
با یک سری حرکات کششی می توان کشش تاندون ها و لیگمان ها را بیشتر کرد تا حالت الاستیک قبلی خود را پیدا کنند و در نتیجه به درد مبتلا نشوند. مثلا دردهای ناشی از خشکی مفصل و تاندون ها را می توان این گونه درمان کرد که پا را کشید و نوک انگشتان پا را به عقب کشید.
انسان باید به اندازه ی نیاز بدنش غذا مصرف کند و نباید به خودش ستم و ظلم کند.