بعضی از افراد بدنشان پرمو است یعنی بیش از حد معمول مو دارند. (مراد موی سر و و صورت و موهای عادی بدن نیست.) مثلا دو گردنشان پر از مو است. به رشد بیش از حد موهای بدن در اصطلاح هیرتوسیسم گفته می شود.
پرمویی معولا در طی نوجوانی آغاز می شود و طی چند سال پیشرفت می کند. غالبا مردانی که پرمو هستند در صورت یا بدن مبتلا به آکنه یا جوش های غرور جوانی می شوند و در زنان و دختران خونریزی های شدید در دوران قاعدگی یا نازایی یا یائسگی زودرس که همان عقیمی زودرس است رخ می دهد. گاه خونریزی شدید که توأم با درد شدید در قوس کمر و زیرشکم است با هیچ مُسکّنی خوب نمی شود. با این حال یک لیوان آب زردک با یک قاشق غذاخوری عسل هم درد را تسکین می دهد و هم خونریزی شدید او خوب می شود.
پرمویی در خانم ها می تواند نشانه ای از وجود اختلال در ترشح هورمون های زنانه باشد. پرمویی در زنان به این گونه است که در جاهایی که نباید مو داشته باشد مانند بالای لب و زیر چانه موی درشت در بیاورد. این علامت آن است که هورمون مردانه مانند تستسرون در آنها در حال زیاد شدن و هورمون زنانه در آنها کم شده است.
به طور کلی دو نوع مو در انسان وجود دارد:
1.موهایی که پرز مانند هستند که به آن ویلوس می گویند. این موها نرم، نازک، ظریف، کوچک و غالبا بی رنگ و کرک مانند است. اکثر قسمت های بدن با این نوع موها پوشانده شده است.
2.موهای طبیعی که سفت است که به آن ترمینال می گویند. این موها، بلند، ضخیم و دارای رنگ هستند و با ترشح هورمون های مردانه مانند آندروژن و تستوسترون مخصوصا هنگام بلوغ رخ می دهد. این موها در زیر بغل، صورت، عانه و جاهای دیگر رشد می کند. هورمون مردانه مسئول بروز صفات ویژه ی مردانه اند. در خانم ها این هورمون ها به مقدار بسیار کم ترشح می شود. اما گاه به سبب اختلالات هورمونی این میزان در آنها افزایش می یابد مبتلا یک سری مشکلات مانند یائسگی زودرس و پرمویی می شوند.
شایع ترین علل افزایش هومون مردانه در زن بیماری های تخمدان است که از جمله آنها بیماری پولیکیستیک است یعنی تعداد کیست در تخمدان در آنها زیاد می شود که هم از عوامل عقیمی در ایشان است و هم علت ایجاد پرمویی.
مصرف بعضی از داروهایی شیمیایی مانند سیکلوسپورین و متیراپون موجب ایجاد پرمویی می شود. این داروها هورمون زنانه را کم و هورمون مردانه را افزایش می دهند. همچنین است مصرف پمادها و قرص های کورتون دار که علاوه بر غلظت و لجن صفراوی و پوکی استخوان از علل پرموئی در زنان و دختران است.
گاه عامل پرمویی ژنتیکی و ارثی است و به اختلال هورمونی مربوط نمی شود.
در پزشکی جدید نمی توان پرمویی را از ریشه درمان کرد ولی می توان آن را کنترل نمود از جمله:
1.برداشتن موها با تراشیدن یا استفاده از موم یا بعضی از مواد شیمیایی مانند پاکتن. تراشیدن مو بر خلاف تصور اکثر مردم موجب ضخیم شدن یا رشد اکثر موها نمی شود.
2.با دستگاه های پیشرفته از لیزر و مانند آن می توان موها را از ریشه در آورد و پیاز مو را نیز سوزاند تا دیگر مو در آن ناحیه در نیاید. البته این کار باید توسط متخصص پوست و مو انجام شود.
3.نزد متخصص غدد رفته و با استفاده از قرص های ضد بارداری به کم شدن مو اقدام می کنیم. این قرص ها موجب کاهش هورمون های مردانه در خانم ها می شود. بعد از شش ماه مصرف این قرص ها کاهش رشد مو در زنان نمودار می شود. البته این قرص ها موجب ایجاد لجن صفراوی می شود مخصوصا که اگر در این اثناء از چای و قهوه و نسکافه و مانند آن استفاده شود که موجب سنگ صفراوی نیز می شود.
4.استفاده از داروهای آنتی آندروژنیک که همان داروهای ضد هورمون مردانه است.
5.چاقی مفرط و اضافه وزن قابل توجه در افراد عامل پرمویی است در نتیجه کاهش وزن در ایشان موجب کاهش یافتن پرمویی در ایشان می شود. چاقی یک از پنج عامل مهم مرگ و میر در جهان است. چاقی عاملی برای فقر آهن می باشد و موجب پرفشاری خون می شود و پرفشاری خود عاملی اصلی در مرگ و میر در جهان است و موجب کم کاری کلیه ها می شود (بین فشار خون و کم کاری کلیه ارتباط تنگاتنگ وجود دارد یعنی اگر کلیه کسی کم کار است باید فشار خون او نیز چک شود و بالعکس)
در طب گیاهی آمده است که تخم مورچه موجب از بین رفتن پیاز مو می شود بدین منظور موها را تراشیدن و تخم مورچه را در محل بمالند.
---------------------
منبع: ارتباط شیعی