اضطراب یکی از بیماری های اعصاب و روان است و البته با بیماری های مغز و اعصاب متفاوت است.
در بعضی شغل ها دارای استرس و فشار روانی است. مثلا خلبانی، رانندگی، نیروهای انتظامی، مرزبانی، قضاوت و امثال آن زیرا باید دقت کنند که صحیح عمل نمایند تا مشکلی ایجاد نشود و یا آسیبی به کسی وارد نگردد.
امروز ضریب عدم حس اعتماد به نفس، اضطراب، تمایل به خودکشی، افسردگی، اختلالات روانی، اختلالات خواب، به هم ریختگی ذهن و حتی ضریب عدم اعتماد به یکدگر بالا رفته است. یکی از علل آنها سکوت های بیجا است و اینکه وقتی افراد خانواده و فامیل دور هم جمع می شوند بیشتر مشغول به تلویزیون، گوشی های همراه و مانند آن می شوند و حال آنکه اگر به حرف یکدگر گوش کنند، سوء ظن ها، برداشت های غلط و ده ها مشکل دیگر حل می شود مضافا بر اینکه افراد عقده گشایی می کنند و تخلیه ی روحی می شوند.

برای رفع استرس می توان روان درمانی کرد به این گونه که:
اولا: حرف زدن ما با دیگران با آرامی و آرامش باشد.
ثانیا: به حرف دیگران خوب گوش دهیم. این هم موجب می شود که دردمندی دل دردمند کاهش یابد. حتی اگر انسان نتواند کاری کند ولی باید به درد و دل دیگران گوش فرا داد زیرا خداوند به درد و دل همه ی دردمندان گوش فرا می دهد.
اضطراب از آنجا که همراه با ترس می باشد و احساس ناخوش آیند حاد یا مزمن در فرد ایجاد می کند موجب آسیب های جسمی و بدنی می شود.

علائم اضطراب:
از علائم اضطراب این است که تپش قلب بالا می رود (مثلا ورزش سنگین یا آب لیمو ترش تپش قلب را بالا می برد.) در پزشکی برای آن قرص امپرازول تجویز می شود.
از دیگر علائم آن عصبانیت است. همچنین است افزایش تنفس که فرد بعد از اضطراب احساس تنگی نفس می کند.
گاه موجب انقباض عضلانی و یا دردهای شکمی می شود زیرا اضطراب گاه موجب نفخ، یبوست، ترشح زیاد اسید معده و مانند آن می شود.
گاه موجب سردرد، کمردرد، بی اشتهایی عصبی و یا کاهش میل جنسی می شود. حتی اگر فرد بدغذایی داشته باشد و یا از اسانس های شیمیایی و مانند آن استفاده کند و یا اگر دیابت بالا و نوسانی داشته باشد قدرت مجامعت را نیز از دست می دهد.
از دیگر علائم اضطراب، سرگیجه است. سرگیجه بر شصت مورد نیز بالغ می شود.
فرد گاه کاهش وزن پیدا می کند و گاه به سبب پرکاری کلیه و ادرار زیاد، دچار افت پلاسمای خون می شود و دست و پایش سرد می شود. حتی گاه فرد دچار ریزش بی اختیاری ادرار می شود.
فرد احساس خستگی، خمودگی و در خود بودن می کند و احساس کوفتگی در بدن خود دارد.
فرد گاه دچار لکنت زبان، لرزش دست و پا و یا لرزش در صدا می شود و گاه فرد خیس عرق می شود.
اضطراب و دلهره در خانم ها شایع تر است زیرا روح و روان و احساسات آنها لطیف تر است و در سنین بیست تا چهل و پنج سالگی بیشتر دیده می شود.

علل پیدایش اضطراب:
گاه اضطراب به سبب تربیت غلط است که فرد با حالت تهاجمی و پرخاش بزرگترها مواجه می شود و یا دچار تحقیر و توهین می شود. بنا بر این فرزند دائما در حال اضطراب به سر می برد.
گاه علت آن، استرس ها و فشارهای روانی خفیف و یا متوسط و شدید روانی است که گاه در شغل های مختلف وجود دارد و فرد نیز آمادگی قبول آن شغل را ندارد. مثلا برای او فرهنگ سازی نشده است که چگونه با آن شغل کنار آید. مخصوصا کسانی که با افراد مختلف سر و کار دارند مانند معلم، مراجع، مبلغین و مانند آن. انسان باید بداند که وظیفه ی افراد این است که در مورد امر به معروف و نهی از منکر فقط تذکر دهند و لازم نیست حتما افراد را ملزم به رعایت قوانین کنند.
بزرگترها و کسانی که در رأس امور هستند باید در مورد افراد زیرمجموعه ی خود استعداد یابی کنند یعنی بدانند که استعداد هر کس در چه زمینه ای است و بعد او را در همان بخش به کار گیرند و از او به مقدار توان و استعدادش انتظار داشته باشند. این کار موجب می شود که ضریب استرس و اضطراب در افراد کاهش یابد.
از دیگر عوامل ایجاد اضطراب، وجود بیماری های مانند بیماری های صعب العلاج است. یعنی دیابت، چربی خون، انواع سرطان ها، بیماری های قلبی و سایر بیماری های برگشت پذیر در فرد ایجاد شود. اینها در فرد ایجاد فشار روانی و دلهره می کنند.
از دیگر عوامل اضطراب، وجود آلودگی های صوتی مانند صدای تلویزیون و رادیوهای بلند و مانند آن باشد و افراد با صدای بلند با هم صحبت کنند. بنا بر این کسانی که در محیط پر سر و صدا و یا شلوغ کار می کنند دارای اضطراب بیشتری هستند. همچنین است راننده ی قطار بودن، آهنگر، نجار و مانند آن.
ایجاد مشکلات معیشتی مانند درآمد کم، اجاره نشینی و یا بی خانمان شدن و یا کسانی که مبتلا به زلزله، سیل مانند آن می شوند از عوامل اضطراب است.
یکی از چیزهایی که موجب رفع اضطراب می شود ایجاد ازدواج شرعی و قانونی است زیرا اگر ضریب ازدواج پائین آید، ضریب اضطراب بالا می رود. از این رو از عوامل ایجاد اضطراب، طلاق است.
-------------------
منبع: ارتباط شیعی