محل خوابیدن باید به حسب مزاج هر شخص باشد در حرارت و برودت و رُفته و پاکیزه و نرم و ملایم باشد.
و از رایحه کریهه پاک باشد
و جای مخوف و هولناک نباشد
و از هوام و حیوانات موذی محفوظ باشد
و سریر مرتفع و چراغ و مانند آن به حسب عرف و عادت منظور دارند.
و فرش و جامه ی خواب نیز به حسب هر شخص و هرفصل باشد مانند آنکه در گرما و گرم مزاجان را از کتان و مانند آن
و در سرما و سردمزاجان را از پنبه و حریر که حشو آن از پنبه ندافی نموده نرم یا از پشم ندافی نموده باشد،سازند تا اصلا صلابت و خشونت احساس نگردد، زیرا که خوابیدن بر فرش صلب عصب را ضرر دارد.
و گاه باعث تمدد و تشنج و فالج و امثال اینها می گردد و خواب بر زمین سرد و نمناک محدث فالج و استرخاء و اوجاع ظَهر است و خواب بر فرش نرم و گرم مسمن بدن است و خواب بر اوراق گل مضعف باه است.

شرح برخی اصطلاحات :

رایحه کریهه : بوی بد

هوام : حشرات موذی

سریر: تخت

صلابت و خشونت : سفتی و زبری

اوجاع ظهر : دردهای پشت و کمر

منبع: حفظ الصحه ناصری ص۱۴۱ / بازنشر : نگاه احیای سلامت