مراد از آفت دهان زخم های خوش خیمی هستند که به رنگ سفید بوده و دردناک می باشند. حتی گاه هنگام آب خوردن نیز درد می گیرند و گاه تا دو سانتی متر می شوند. بر روی لثه ها و زبان و قسمت داخلی گونه ها رخ می دهند. پزشکی جدید علت آن را نمی داند و در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد و در هر سنی می تواند رخ دهد.
بعضی از عواملی که ایجاد آفت دهان می کند عبارت است از:
1.آسیب های جزئی که به دهان بر اثر ته دیگ و نان خشک و مانند آن به دهان وارد می شود.
2.دوم، کمبود آهن و کمبود ویتامین ب 12 و کمبود اسیدفولیک در بدن است.
3.گاه آفت دهان جنبه ی استرسی و فشار روانی و جنبه ی هیجانی دارد. حتی گاه کار زیاد و بار سنگین که انسان بلند می کند به آفت دهان می انجامد مضافا بر اینکه گاه موجب آرتروز و دیسک کمر و گردن می شود.
4.تب شدید نیز می تواند عامل آفت دهان باشد. دمای بدن هنگام خواب 36 و هنگام بیداری 37 درجه است. تب شدید علاوه بر آفت دهان موجب تب خال نیز ممکن است بشود. تب بالا در کودکان سی و هشت و نیم و در بزرگسالان سی و نه و نیم است.
5.دخترانی که تازه به سن قاعدگی رسیده اند در هر دوره ی قاعدگی گاه مبتلا به آفت دهان می شوند.
6.گاه بعضی از عفونت های ویروسی و گاه بیماری هایی که از حالت کمون و نهفتگی بیرون آمده است به آفت دهان منجر می شود.
اگر آفت های دهان در عرض هفت تا دوازده روز بهبود می یابند و گاه از قطره ی پرسیکا و محلول های دیگر استفاده می کنند و گاه از دیفن هیدرامین برای شستشو استفاده می کنند که باید به مدت پنج دقیقه در دهان نگه می دارند و گاه می گویند که باید آن را قورت هم بدهند که کار اشتباهی است. گاه کپسول تتراسیکلین را باز می کنند و پودر آن را در یک قاشق آب حل می کنند و غرغره می کنند و بعد بیرون می ریزند. البته کودکان که ممکن است آن را قورت دهند نباید از آن استفاده کنند.
در طب گیاهی می گویند که اگر آفت دهان ناشی از گرم مزاجی نباشد می توان از مغز گردو استفاده کرد به این گونه که آن را بجوند و بیرون بریزند. همچنین است مصرف انار ترش که آب آن را در دهان گردانده و بیرون بریزند.
------------------
منبع : ارتباط شیعی