گناهانی که سبب و دلیل برخی بیماری ها هستند: اولین گناه: همبستر شدن با خانم ها در زمان قاعدگی، دومین گناه: خوردن شراب یا هر مست کننده ای، سومین گناه: زنا، چهارمین گناه: خوردن مردار

اولین گناه: همبستر شدن با خانم ها در زمان قاعدگی
که باعث می شود فرزند، معلول به دنیا بیاید. روایت داریم که امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «ترى هؤلاء المشوهین خلقهم؟ قال: قلت: نعم، قال: هؤلاء الذین آباؤهم یأتون نساءهم فی الطمث.»[1] یعنی «می بینید کسانی که معلول هستند؟ گفتند: بله فرمود: اینها همان کسانی هستند که پدرانشان با مادرانشان در زمان قاعدگی همبستر شده اند.»
معنا این نیست که نطفه در همسبتر شدن در زمان قاعدگی بسته شود، بلکه همبستری در قاعدگی باعث می شود که هر زمان نطفه بسته شود، مشوش و زشت و معلول به دنیا بیاید.
و روایت دیگر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در وصیتشان به حضرت امیر(علیه السلام)می فرماید: «کره أن یغشى الرجل امرأته و هی حائض فان فعل وخرج الولد مجذوما، أو به برص فلا یلومن إلا نفسه.»[2] یعنی «مکروه است(حرام است) که شخص با همسرش در زمان قاعدگی همبستر شود، اگر این کار را کرد و فرزندش جذام یا پیسی داشت، جز خودش را ملامت نکند.»
و در روایت دیگری داریم که: «من جامع امرأته و هی حائض فخرج الولد مجذوما أو أبرص فلا یلومن إلا نفسه.»[3] یعنی «کسی که با همسر خود در زمان قاعدگی همبستر شود، و فرزندش جذام یا پیسی داشت، جز خودش را ملامت نکند.»
روایاتی هم داریم که این کار باعث ابتلا به بیماری های ژنتیکی است. به همین جهت خداوند این کار را حرام کرد و شخص باید کفاره هم بدهد.

دومین گناه: خوردن شراب یا هر مست کننده ای
حرام است بخاطر اینکه مفسده دارد و باعث بیماری می شود. روایتی داریم که: «حرم الله الخمر لفعلها وفسادها لان مدمن الخمر تورثه الارتعاش وتذهب بنوره وتهدم مروته وتحمله على أن یجترء على ارتكاب المحارم وسفك الدماء وركوب الزنا، ولا یؤمن إذا سكر أن یثب على حرمه ولا یعقل ذلك ولا یزید شابها إلا كل شر»[4] یعنی « خداوند تبارک و تعالی خمر را حرام کرده است بخاطر فساد و اثرش، چون شراب خواری موجب ارتعاش و لرزش بدن (پارکینسون) می شود، نور صورت را زایل می گرداند، مروّت و عاقبت اندیشی را سلب می کند و شخص را بر ارتکاب محرّمات جری می سازد، حتی نسبت به قتل نَفْس و ارتکاب زنا. و حتی امکان دارد هنگام مستی به محارم خود تجاوز نماید و در هر حال از ارتکاب انواع شرور ایمن نیست.»

عوارض شراب خواری
خمر سبب ارتعاش، از بین رفتن طراوت صورت، قساوت قلب، فساد و از بین رفتن عقل و سبب مرگ می شود. روایت داریم که انسان ناچار خمر نمی خورد. و خمر باعث نجات کسی نمی شود. تشنه ناچار هم شراب نمی تواند بخورد؛ حضرت(علیه السلام) می فرمایند: «المضطر لا یشرب الخمر لانها لا تزیده إلا شرا و لانه إن شربها قتلته فلا یشرب منها قطرة، وروی لا تزیده إلا عطشا.»[5] یعنی «انسان ناچار، خمر ننوشد؛ زیرا هیچ اثری جز شر ندارد و اگر بخورد، او را می کشد، حتی یک قطره نخور. و در روایت هست که تشنگی را فقط زیاد می کند.»
در کتب ابن سینا، شصت درصد دواها شراب دارند در تضاد با این روایات اسلامی است. سبب مرگ می شود نه درمان. و در روایت دیگری می فرماید: «وأما الخمر فإنه حرمها لفعلها ولفسادها وقال: مدمن الخمر كعابد وثن، تورثه الارتعاش، و تذهب بنوره، و تهدم مروءته و تحمله على أن یجسر على المحارم من سفك الدماء و كوب الزنا فلا یؤمن إذا سكر أن یثب على حرمه وهو لا یعقل ذلك، والخمر لا یزداد شاربها إلا كل سوء.»[6] یعنی «خداوند تبارک و تعالی خمر را حرام کرده است بخاطر فساد و اثرش، و کسی که مداوم خمر می خورد مانند بت پرست است، شراب خواری موجب ارتعاش و لرزش بدن (پارکینسون) می شود، نور صورت را زایل می گرداند، مروّت و عاقبت اندیشی را سلب می کند و حتی امکان دارد هنگام مستی به محارم خود تجاوز نماید و به قتل برساند، و عقل ندارد و چیزی به جز شر بیشتر، نصیبش نمی شود.»
ودر روایت دیگری می فرماید:«و الخمر تورث قساوة القلب و یسود الأسنان و یبخر الفم و یبعد من الله و یقرب من سخطه، و هو من شراب إبلیس.»[7] یعنی «خوردن شراب موجب بیماری قلب می گردد و دندانها را سیاه می کند و بوی دهان را متعفّن می سازد و آدمی را از خدای متعال دور می کند و خشم الهی را نزدیک می نماید و نوشیدنی ابلیس بشمار می آید.»
قساوت قلب فقط اخلاقی نیست، بلکه نقصی در عضو می باشد. در مورد خمر، منظور هر مسکری است. هر چیزی که هوش انسان را ببرد حکم خمر را دارد. البته فقها می فرمایند که نوع مایعش حرام است.

سومین گناه: زنا
از محرمات الهی است و اختصاص به اسلام ندارد. روایت داریم از حضرت امیر(علیه السلام) که می فرماید: إیاكم والزنا فان فیه ست خصال، ثلاث فی الدنیا وثلاث فی الآخرة فاما اللتی فی الدنیا، فیذهب بالبهاء ویقطع الرزق الحلال ویعجل الفناء إلى النار.»[8] یعنی «از زنا بر حذر باشید. شش اثر دارد؛ سه تا در دنیا و سه تا در آخرت دارد. در دنیا طراوت صورت را می برد و رزق و روزی را قطع می کند و عمر را کوتاه می کند.» و در روایت دیگری می فرماید: اگر زنا زیاد شود، مرگ ناگهانی زیاد می شود. عمل زنا چه تاثیری دارد که باعث می شود عمر کم بشود. این باید تحقیق شود که آیا روی قلب یا روی ژن ها تاثیر دارد.
و روایتی از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) داریم که می فرماید: «إذا ظهر الزنا من بعدی كثر موت الفجأة»[9] یعنی «چون پس از من زنا زیاد شود مرگ ناگهانی فزونی یابد.»
اگر امروزه در بعضی کشورها امید به بیماری زیاد شده است بخاطر اینست که زنا کم شده است.

چهارمین گناه: خوردن مردار
خوردن مردار، از محرماتی هست که در قرآن به صراحت بیان شده است. آثاری دارد. و در تعلیل این حرمت، روایت داریم که می فرماید: «أما المیتة فانه لم ینل أحد منها إلا لضعف بدنه أو وهنت قوته وانقطع نسله ولا یموت آكل المیتة إلا فجأة.»[10] یعنی «كسی گوشت مردار نمی خورد، مگر آنكه ( بداند) بدنش ضعیف و نسلش قطع می شود و خورنده گوشت خوک به طور ناگهانی می میرد»

پس ما می فهمیم که خوردن مردار سبب سکته مغزی می باشد. مردار علت و سبب خیلی بیماری هاست:
1. سبب ضعف بدن است. یعنی تمام اعضای بدن از حالت نرمال خارج می شود.
2. سبب کاسته شدن نیروی انسان می شود. قوت بینایی، شنوایی و... کاسته می شود.
3. سبب قطع نسل می شود. سبب نازایی و کم زایی می شود. چه ارتباطی بین زنا و نازایی و کم زایی هست؟
4. مرگ ناگهانی؛ باعث بسته شدن رگ ها می شود و شخص دچار سکته مغزی و قلبی می شود.
5. سبب بیماری خوره می شود.که بدنش خورده می شود. و در روایت داریم که: «المیتة تورث الكلب، وموت الفجأة، والآكلة.»[11] یعنی« مردار سبب می شود به شکل سگ (کنایه از قساوت قلب) در آید. و مرگ ناگهانی دچارش شود و بیماری خوره بگیرد.»
سوال: اگر کسانی میته می خورند، باید نسل آنها نابود و قطع شده باشد؛ در پاسخ می گوییم؛ بله جمعیت آن ها کم شده است و البته باید به صورت مداوم مصرف کنند و اینکه این علیت به نحو اقتضاء است و ممکن است با دارو کنترلش کنند. بیماری های قلبی و عمل قلب باز بسیار زیاد شده است.
و در روایت داریم درباره علت تحریم میتة: «حرمت المیتة لما فیها من فساد الابدان والافة»[12] یعنی « مردار حرام شده است بخاطر باعث فساد بدن و آفت است.»
و روایت دیگری داریم که میته چرا حرام شده و آنچه ذبح شده حرام نیست؟ حضرت(علیه السلام) فرمودند: «فرقا بینها وبین ما یذكى و یذكر اسم الله علیه، و المیتة قد جمد فیها الدم، و تراجع إلى بدنها، فلحمها ثقیل غیر مرئ، لانها یؤكل لحمها بدمها.»[13] یعنی « فرق است بین آنکه اسم خدا بروی آن برده شده و آنکه برده نشده است و خون در میته باقی مانده است و به بدنش برگشته است و خونش سنگین است، چون گوشتش با خونش خورده می شود.»
آنکه ذبح نشده، موجب سکته مغزی و قلبی و مرگ ناگهانی است. ولی آنکه یکی از شرایط ذبح را نداشته است فرق می کند. البته هر حرامی بخاطر ضرری است که دارد. شاید بسم الله نگفتن باعث ضرر دار شدن گوشت شود. ممکن است بسم الله گفتن و رو به قبله بودن باعث خروج خون شود. باید بررسی بشود.
------------
پی نوشت :
[1] كافی، شیخ كلینی، ج5، ص539، ط الاسلامیة.
[2] علل الشرائع، شیخ صدوق، ج2، ص514.
[3] من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج1، ص96.
[4] علل الشرائع، شیخ صدوق، ج2، ص476.
[5] علل الشرائع، شیخ صدوق، ج2، ص478.
[6] كافی، شیخ كلینی، ج6، ص243، ط الاسلامیة.
[7] بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج62، ص166، ط دارالاحیاء التراث.
[8] علل الشرائع، شیخ صدوق، ج2، ص480.
[9] علل الشرائع، شیخ صدوق، ج2، ص584.
[10] علل الشرائع، شیخ صدوق، ج2، ص484.
[11] فقه الرضا، مؤسسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، ج1، ص254.
[12] علل الشرائع، شیخ صدوق، ج2، ص484.
[13] احتجاج: أبی منصور احمد بن علی بن أبی طالب طبرسی، ج2، ص93.
--------------------
منبع : ارتباط شیعی