آکنه به سبب التهاب غدد چربی پوست ایجاد می شود که گاه سر سیاه و یا سر سفید است.
علل ایجاد جوش صورت: گاه به سبب مشکلات کبدی است. گاه نیز به سبب مشکلات عصبی رخ می دهد. همچنین گاه تغییرات هورمونی مانند (تستسترون و استروژن) که به آن جوش غرور جوانی می گویند موجب ایجاد آکنه می شود.
از نظر طب گیاهی، اول باید صورت را با صابون بادام شسته سپس با مخلوط یک قاشق چایخوری پودر کتان و یک قاشق چایخوری از پودر اسفرزه و قاشق غذاخوری از گل خطمی خبازی و یک قاشق غذاخوری از گل پنیرک که با هم مخلوط شده اند به مقدار و هر روز یک قاشق مرباخوری از آن را در یک استکان شیر ریخته و روی جوش های صورت ماسک کنند.
در پزشکی جدید چون آکنه حالت التهابی از غدد چربی است باید دانست که این غدد در پوست یک نوع چربی ترشح می کنند که توسط منافذ ریزی در پوست به خارج راه پیدا می کنند. این کار موجب چرب مانند پوست می شود. این غدد در دو طرف بینی و در قسمت شانه ها بسیار زیاد است. غدد چربی دور پلک چشم و دور ناخن ها کم است و کف دست و پا غدد چربی ندارد و فقط در آنها غدد عرق وجود دارد.
وقتی افراد به سن بلوغ نزدیک می شوند فعالیت غدد چربی در آنها افزایش می یابد در نتیجه اگر منافذ خروج چربی در پوست تنگ و یا مسدود شوند پوست بدن ملتهب شده و به شکل آکنه بروز می کند.
سیاه بودن این جوش های به علت کثیف بودن آنها نیست بلکه به این دلیل است که که مواد چربی در معرض هوا قرار گرفته در نتیجه اکسیده شده تغییر رنگ یافته است. بروز آکنه به مقدار هورمون تستسترون در خون مرد یا پسر است. مرد و زن هر یک دارای هورمون های مردانه و زنانه هستند اما بروز آکنه در پسران بالغ از دختران بالغ شدیدتر است. در زن ها قبل از قاعدگی جوش های آکنه شدیدتر شده و بعد از آن کاهش می یابد.
مصرف کاهو بدون سس هنگام ناهار و شام و مصرف یک لیمو شیرین در عصر یا شب و در بیست و چهار ساعت چهار لیوان آب معمولی و دو لیوان آب جوش ولرم موجب کم شدن جوش و آکنه می شود.
گاه جوش های آکنه در زنان گاه به سبب استفاده از مواد آرایشی است. در یک سوم از خانم هایی که از لوازم آرایشی استفاده می کنند آکنه دیده می شود.
گفته شده است که رژیم غذایی در پیدایش و عدم پیدایش آکنه تأثیر ندارد ولی این کلام صحیح نیست و حق این است که مصرف موادی مانند شکلات، نوشابه های گازدار، آب میوه های شیمیایی و مانند آن موجب بدتر شدن جوش های آکنه می شود.
داروهای شیمیایی خاصی نیز موجب ایجاد آکنه در بدن می شود مانند:
1.داروهای استروئیدی
2.داروهای کورتون دار
3.فنی تولین
4.فنوباربیتال
5.ایزونیازید
6.لیتیوم
7.مصرف مقادیر زیاد ویتامین بی
تمامی مواد بهداشتی چرب و روغن دار می تواند به آکنه منجر شود. همچنین است ماساژ بیش از حد پوست که موجب بسته شدن مجاری چربی پوست شود.
کسانی که در مناطق شرجی هستند مخصوصا اگر در آب و هوای گرم و مرطوب باشند و همچنین کسانی که تعریق بدنشان زیاد است بیشتر در معرض آکنه هستند.
شستشوی مرتب با آب و صابون های معمولی در درمان آکنه مفید است البته محل آکنه را نباید فشار داد بنا بر این خاراندن، فشار دادن و یا ترکاندن آن موجب عفونت ثانویه می شود و اثر محل جوش به مدتی طولانی روی پوست باقی می ماند. مراد از شستشو این است که چربی موجود در سطح خارجی آنها شسته شود.
در پزشکی جدید از پمادها، ژله های و یا کرم های شیمیایی در درمان آکنه استفاده می شود. گاه از کپسول ها تتراسیکلین یا داکسی سایکلین استفاده می شود.
اگر آکنه بسیار شدید باشد و پوست بدن به این داروها پاسخ ندهد می توانند از کپسول ایزوترتینوئین که نام تجاری آن آکوتان است استفاده کنند. البته به سبب عوارضی که دارد باید نزد متخصص مصرف شود. این دارو در زنان گاه موجب نقص در جنین می شود. از عوارض این دارو خشکی پوست و درد مفاصل است.