*** مرَّ أَخِي عِيسَى ع بِمَدِینَةٍ وَ إِذَا فِي ثِمَارِهَا الدُّودُ فَشَكَوْا إِلَيْهِ مَا بِهِمْ فَقَالَ دَوَا ُ هَذَا مَعَكُمْ وَ لَيْسَ تَعْلَمُونَ أَنْتُمْ قَوْمٌ إِذَا غَرَسْتُمُ الْأَشْجَارَ صَبَبْتُمُ التُّرَابَ ثُمَّ صَبَبْتُمُ الْمَا َ وَ لَيْسَ هَكَذَا یَجِبُ بَلْ یَنْبَغِي أَنْ تَصُبُّوا الْمَا َ فِي أُصُولِ الشَّجَرِ ثُمَّ تَصُبُّوا التُّرَابَ لِكَيْلَا یَقَعَ فِيهِ الدُّودُ فَاسْتَأْنَفُوا كَمَا وَصَفَ فَذَهَبَ ذَلِكَ عَنْهُمْ.

** [علل الشرایع، ج 2 ص 475]
 
* حضرت عیسی علیه السلام؛ از شهری عبور می کرد که میوه ها و ثمر درختان آن شهر را کرم ها فاسد می کردند.
 
* مردم آن شهر به آن حضرت شکایت کردند و برای دفع و رفع آن جانوران و سلامتی میوه ها، دستور و دارویی تقاضا نمودند.
 
* حضرت فرمود: دوای آن با خود شماست، و علت فاسد شدن ميوه های شما آن است كه هنگام نشا كردن و كاشتن درخت (بعد از کندن چاله)؛

* (در چاله اول نهال را می گذارید، سپس؛) اول خاک می ریزید و بعد آب *

* ولی باید؛ اول آب بریزید و بعد خاک (یعنی بعد از گذاشتن نهال؛ باید چاله را پر از آب کنید تا کامل روی ریشه را آب بگیرد و ریشه هوا نبیند، سپس چاله را با خاک پر کنید.) 

* تا این که میوه های درختان شما دچار آفت نشوند. 
 
* مردم آن منطقه این فرمان حضرت عیسی علیه السلام را به اجرا گذارده و در نتیجه، میوه های آنان از آفت محفوظ ماند.

**** درخت میوه بکاریم .