پروتئین یکی از ماده های ضروری برای حیات است. انواع پروتئینها برای ادامه ی حیات ضرورت دارند و از اهمیت غذایی بالایی برخوردار می باشند. پروتئینها به گروهی از ترکیبات شیمیایی گفته می شود که از آمینواسیدها تشکیل شده اند. آمینواسیدها نیز به نوبه ی خود از اکسیژن، هیدروژن، کربن و نیتروژن تشکیل شده اند و گاهی از مقداری از سایر عناصر مانند گوگرد را نیز در بر دارند. این عناصر برای ترمیم بافت های بدن به ویژه عضلات، قلب، کبد و کلیه ها ضروری هستند.
از آنجایی که پروتئین برای رشد و نمو، اهمیت زیادی دارد تأمین میزان مناسب پروتئینها در رژیم غذایی بسیار ضروری است. این ضرورت در مورد کودکان، نوجوانان و خانم های باردار بیشتر است.
کسانی که فعالیت شدید بدنی دارند مانند کارگران، ورزشکاران و امثال آنها نیاز بیشتری به پروتئینها دارند.
از منابع اصلی پروتئینهای حیوانی می توان به گوشت اشاره کرده که بهترین آن ران و ذراع گوسفند می باشد. همچنین است تخم مرغ که بهترین آن تخم مرغ رسمی است نه ماشینی و همچنین است ماهی که بهترین آن ماهی سفید و قزل آلا است و شیر که بهترین آن که شیر گاو مخصوصا شیر گاو قهوه ای و بعد از آن شیر گوسفند مخصوصا شیر گوسفند قهوه ای است.
پروتئین در گیاهان به نسبت کمتری وجود دارند و بیشتر از دو میلیون نوع پروتئین در دریاها و اقیانوس ها وجود دارد (البته آن مقدار که تا کنون کشف شده است.) اینجا معنای کلام امام علیه السلام به مفضل روشن می شود که می فرماید: برای شناخت قدرت و عظمت الهی به دریاها نظر بیفکن.
ارزش غذایی پروتئینها به میزان اسیدهای آمینه در آنها است. اسیدهای آمینه در شیر گاو به وفور یافت می شود. این اسیدها در قلوه و کلیه نیز وجود دارد ولی خوردن قلوه و کلیه و سنگدان مرغ مکروه است زیرا این عضو محل تصفیه ی ادرار و غذا و مانند آن است. همچنین مصرف تخم مرغ به این منظور مفید است ولی باید توجه داشت که کلسترول و تری گلیسیرید در تخم مرغ زیاد است از این رو باید در مصرف آن دقت کرد و یا آن را با پیاز مصرف نمود و الا مصرف زیاد تخم مرغ موجب ورم و یا قولنج کلیه می شود. در روایات است که مصرف زیاد احشاء داخلیِ حیوانات حلال گوشت موجب درد مثانه را فراهم می آورد (و مقدمات سرطان مثانه را بالا می برد.) همچنین است مصرف جگر سیاه که حاوی چربی بسیار بالایی دارد و در آن چربی فشرده وجود دارد که کسانی که مبتلا به دیابت، فشار خون، چربی خون مبتلا هستند نباید آن را مصرف کنند.
همچنین سیب زمینی کوکویی نباید به شکل چیپس و یا سرخ کردنی مصرف شود که موجب تورم پروستات و یکسری عوارض دیگر می شود.
بادام زمینی نیز باید بدون پوسته ی نازک قرمز آن مصرف شود زیرا موجب آسم و برونشیت یا ازدیاد آن می شود.
مقدار نیاز پروتئین بدن به ازای هر یک کیلو، یک گرم است. مثلا کسی که هفتاد کیلو گرم وزن دارد او در بیست و چهار ساعت به هفتاد گرم پروتئین احتیاج دارد.
---------------------
منبع: ارتباط شیعی