این بیماری مربوط به مغز و اعصاب می باشد. این بیماری یک سیر پیشرونده دارد و گاهی مزمن می شود. این بیماری سه مرحله دارد: مقدماتی، فعال و باقیمانده.
این بیماری دو نوع علامت دارد:
نوع اول آن علائم مثبت است که در غالب توهم، هزیان و رفتار آشفته نمودار می شود.
نوع دوم آن علائم منفی است که در غالب، از بین رفتن لذت و از بین رفتن عاطفه رخ می دهد.
این بیماری موجب نقص حافظه و نقص یادگیری و نقص در تکلم می شود.
عوامل متعددی موجب این بیماری می شود از جمله:
1.عامل ژنتیکی که در دو قولوها بیشتر می باشد.
2.عامل بیولوژیکی مانند کمبود هورمون استروژن در زمان قاعدگی و کمبود تستسترون در مردان.
3.عامل محیطی مثلا در فصل سرما بروز این بیماری بیشتر است.
4.عامل اجتماعی، مثلا در طبقات اجتماعی پائین بیشتر دیده می شود و استرس های شدید حاصل از برخوردهای اجتماعی نیز به آن دامن می زند.
داروی شیمیایی قدیم آن آنتی سایکوتیک بود و داروی جدید آن از گونه داروهای ضد التهاب است.
برای درمان آن به شکل گیاهی و هورمونی نیز وجود دارد. مثلا در زنان هورمون استروژن و در مردان هورمون تستسترون تزریق می کنند.
فرد درمانی و خانواده درمانی نیز برای این بیماری وجود دارد که در واقع درمان های مکمل محسوب می شوند.
----------------
منبع: ارتباط شیعی