ارگونومی چیست؟
ارگونومى علم مطالعه کارایى و عمل انسان است که توانایى هاى فرد را مورد مطالعه و تحقیق قرارمى دهد تا شرایط کار هماهنگ با وضعیت فرد ایجاد شود.
هدف ارگونومی
هدف ارگونومی متناسب سازی شرایط کار و زندگی می باشد.
ارگونومی شغلی تلاش می کند تا با بازبینی سیستم هاي کاری ، آنها را درجهت کاهش استرس های حرفه ای تغییر دهد. همچنین ارگونومی بر آن است که شرایط محیطی را مساعد شرایط مطلوب انسان سازد.
تقلیل فشارهای کار، خستگی و فرسودگی که در کار کردن ایجاد می شود و تطبیق و تغییر دستگاهها با وضع صحیح بدن انسان و همچنین حمایت و حفاظت از نیروی انسانی است.
فاکتورهای تاثیرگذار ارگونومی (محیط کار اداری)
فاکتورهایی مثل:
- پوسچر (وضعیت بدن) نامناسب
- حرکات تکراري
- اعمال نیروی زیاد
- نقاط فشار(مثلاً استرس هاي تماس موضعی )
- ارتعاش

این فاکتورها جنبه هایی از فعالیتهای کاری هستند که می توانند منجر به خستگی، اختلالات اسکلتی- عضلانی و یا سایر مشکلات گردند.
سایر فاکتورهای تاثیرگذار ارگونومی
فاکتورهای محیطی
- دمای بیش از حد می تواند سرعت خسته شدن بدن را افزایش دهد. برای اتاق کار، دمای  23 درجه سانتی گراد و رطوبت حدود 50 درصد مناسب است.
- مواجهه دستها و پاها با سرما باعث کاهش جریان خون، قدرت ماهیچه های و کاهش مهارت می شود.
- دمیدن هوای سرد یا گرم به طور مستقیم به اپراتور مشکل سازاست.
- روشنایی در محیط کار ممکن است برای فعالیت کاری بسیار زیاد یا کم باشد. روشنایی محل کار باید مخلوطی از نورسفید و زرد بوده (ترجیحا از لامپ مهتابی استفاده شود) وشدت آن درحدود 300 لوکس باشد.
- کل زمان شیفت کاری می تواند نقش مهمی در تاثیرگذاری روی مشکل داشته باشد.

اختلالات اسکلتی- عضلانی
تحقیقات نشان داده است که احساس درد و ناراحتی در قسمتهای گوناگون دستگاه اسکلتی-عضلانی از مشکلات عمده درمحیط های کاری است، به طوری که علت اصلی غیبت ها را تشکیل می دهند .
امروزه در بسیاری از کشورها پیشگیری از آن به صورت یک ضرورت و یک اولویت ملی در آمده است.
از اختلالات اسکلتی – عضلانی رایج در بین شاغلین ستادی (کمر درد ، سندروم تونل کارپال یا درد شدید در مچ دست ، درد ناحیه گردن ، درد ناحیه زانو یا آرنج و...) را می توان نام برد.
شایعترین بیماری در ارگونومی ( CTD ) (Cumulative Trauma Disorders)  است .
این اختلال در اثر ترومای تجمعی ایجاد می شود. منظور از تروما، ضایعه ای است که در اثرحرکتهای تکراری ایجاد میشود. کار در وضعیت های نامناسب نیز باعث این بیماری می شود.

ویژگیهای محیط کار مناسب برای کاربران کامپیوتر
- وجود سیستم تهویه مطبوع
- نور کافی و مناسب
- استفاده از میز مخصوص که دارای عرض و ارتفاع استاندارد باشد.
- استفاده از صندلی ارگونومیک با قابلیت تنظیم ارتفاع
- استفاده از زیرپایی برای قرار گیری مناسب و راحت پاها
- کف پوش اتاق از جنس چوب یا پلاستیک باشد تا الکتریسیته ساکن تولید نکند.
- استفاده از copy holder(نگهدارنده کاغذ) برای خم نکردن بیش از حد گردن

رعایت اصول ارگونومی
رعایت اصول ارگونومی موجب :
- کاهش ضایعات چشم و سردرد
- پیشگیری از اختلالات اسکلتی – عضلانی در بین شاغلین (مانند کمر درد ، سندروم تونل کارپال یا درد شدید در مچ دست ، درد ناحیه گردن ، درد ناحیه زانو یا آرنج و ... )
- کمک به پیشگیری از حوادث شغلی
- افزایش میزان رضایت مندی کارکنان
- افزایش رفاه و آسایش کارکنان
- کمک به افزایش بهره وری در کار
- کمک به افزایش تولید

برای پیشگیری از عوارض
1- به تناوب از پشت میز کامپیوتر برخاسته، و با نرمش های خیلی ساده، گردن، بازو، مچ دست و پاها را حرکت دهید.
2- صفحه مانیتور (صفحه نمایش) را طوری تنظیم کنید تا ستون فقرات شما به صورت مستقیم قرار گرفته و چشمان شما با قسمت بالایی صفحه نمایش در یک خط مستقیم قرار گیرند. این وضعیت برای چشمان شما راحتی بیشتری به همراه خواهد داشت.
3-  فاصله صفحه مانیتور تا چشمان شما باید بین 50 تا 60 سانتی متر باشد.
4- هر 30 دقیقه به اشیائی که در فاصله 6 متری قرار دارند ، چند دقیقه چشم بدوزید.
5- ارتفاع میز کامپیوتر باید بین 66 تا 71 سانتی متر باشد.   
6- میز کار را طوری قرار دهید که روشنایی لامپ های سقف در طرفین قرار گیرد و ازقرار دادن میز در محلی که نور لامپ مستقیماً در برابر شما باشد خودداری شود. دراستفاده از روشنایی طبیعی نیز نباید صفحه مانیتور در برابر پنجره قرار گیرد. 
7- ترجیحاً از یک زیر پایی استفاده نمایید و پاها را روی آن قرار دهید.این وسیله به راحت بودن وضعیت پاهای شما کمک می کند.  
8- سطح صفحه کلید، تقریباً هم ارتفاع با دسته صندلی و آرنج باشد و مچ ها به طورعادی روی صفحه کلید ها قرار گیرد، به طوری که هنگام کار، ساعدها تقریباً موازی با افق در mouse  قرار گرفته و زاویه بین مچ دست و ساعد، 5 تا 10 درجه باشد. موقعیت همان ارتفاع و فاصله نسبت به صفحه کلید است.

نحوه استقرار صندلی کامپیوتر
مرحله اول
درست روبه روی صندلی بایستید. در این حالت زانوها باید با محل نشستن در یک راستا باشند. به عبارتی، زانوها با محل نشستن تماس داشته باشد. دراین حالت محل نشستن تنظیم شده است.
مرحله دوم
روی صندلی بنشینید. در این حالت قسمت داخلی زانو با لبه صندلی بایستی به اندازه یک مشت جمع شده کاربر فاصله داشته باشد. توجه داشته باشید که زانو بایستی زاویه ای حدوداً 90 درجه بین ساق و ران داشته باشد.
مرحله سوم
تکیه گاه یا پشتی باید به نحوی تنظیم شود که دقیقاً قسمت انحنا یا تورفتگی کمر را پر کند. اگر هر یک از این سه مرحله تنظیم نبود، در صورت اینکه صندلی کاربر داراي شرط ذکر شده نباشد، به راحتی می توان آن را تنظیم کرد.

----------------------------------------
منبع: مدیریت پشتیبانی و نظارت بر شرکتهای ایران خودرو