امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لاتُفسِدْ عَلَى القَومِ ماءَهُم؛ 
آب مورد نیاز مردم را آلوده نکن. [1]

امام مهدی علیه السّلام در فواید عطسه فرمودند:
هُوَ أمانٌ مِنَ الْمَوْتِ ثَلاثَةَ أیّام؛ 
عطسه، انسان را تا سه روز از مرگ نجات مى بخشد. [2]

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ سَرَّهُ اَنْ یکثُرَ خَیرُ بَیتِهِ فَلْیتَوَضَّأْ عِنْدَ حُضُورِ طَعامِهِ، (یعْنى غَسَلَ یدَیهِ)؛ 
کسى کـه دوست دارد، خیر و برکت خانه اش زیاد شود، هنگام غذا دستهاى خود را بشوید. [3]

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لاتَشْرَبُوا الْماءَ مِنْ ثُلْمَةِ الإناءِ وَلامِنْ عُرْوَتِهِ فَإنَّ الشَّیطانَ یقْعُدُ عَلَى الْعُرْوَةِ وَالثُّلْمَةِ؛ 
از قسمت ترک خورده و طرف دستگیره ظرف، آب نخورید، زیرا شیطان (میکروب) روى دستگیره و قسمت شکافته مستقر مى شود. [4]

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَا اتَّخَمْتُ قَطُّ. فَقیلَ لَهُ:وَلِمَ؟ قالَ:مارَفَعْتُ لُقْمَةً إلى فَمى إلاّذَکرْتُ اسْمَ اللّه ِ عَلَیها؛ 
من هرگز پُرخورى نکردم. گفته شد چرا؟ فرمودند:زیرا هر لقمه اى را که به طرف دهانم بردم نام خدا را بر آن خواندم. [5]

امام صادق علیه السلام در مورد آیه اى که مى گوید:«خُذْوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ؛ زینت خود را در مسجد همراه داشته باشید»، فرمودند:
اَلْمَشْطُ، فَإنَّ المَشْطَ یَجْلِبُ الرِّزقَ وَیُحْسِنُ الشَعْرَ، وَ یُنْجِزُ الْحاجَةَ وَیزیدُ فِی الصُّلْبِ وَ یَقطَعُ الْبَلْغَمَ؛ 
منظور شانه کردن است، زیرا شانه کردن، روزى را به طرف انسان مى کشاند، مو را زیبا مى کند، نیاز را برطرف مى سازد،قدرت را زیاد مى کند، و جلوى بلغم را مى گیرد. [6]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
نَزَلَ جَبْرَئیلُ علیه السلام عَلى رَسُولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله بِالسِّواک وَ الْخِلالِ وَالْحَجامَةِ؛ 
جبرئیل (علیه السلام) دستور مسواک و خلال و حجامت را براى پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) آورد. [7]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ أبُو عَبْدِاللّه ِ علیه السلام وَ هُوَ یوصى رَجُلاً فَقالَ لَهُ:إقْلِلْ مِنْ شُرْبِ الْماءِ فَإنَّهُ یمِدُّ کلَّ داءٍ وَاْجتَنِبْ الدَّواءَ ماَاْحتَمَل بَدَنُک الدّاءَ؛ 
امام صادق (علیه السلام) در سفارشى به شخصى فرمودند:آب کم بنوش زیرا هر دردى را استمرار مى بخشد، و تا آنجا که بدن تو تحمل درد دارد از دارو بپرهیز. [8]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَلأکلُ عَلَى الشَّبَعِ یورِثُ الْبَرَصَ؛ 
خوردن در حال سیرى موجب مرض پیسى خواهد شد. [9]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ اللّه َ یبْغِضُ کثْرَةَ اْلأکلِ،وَقالَ:لَیسَ لاِبْنِ آدَمَ بُدٌّ مِنْ أکلَةٍ یقیمُ بِها صُلْبَهُ، فَإذا أکلَ اَحَدُکمْ طَعاماً فَلْیجْعَلِ ثُلْثَ بَطْنِهِ لِلطَّعامِ وَثُلْثَ بَطْنِهِ لِلشُّرْبِ وَثُلْثَ بَطْنِهِ لِلنَّفَسِ، وَلا تَسَمَنّوُا تَسَمُنَّ الْخَنازیرَ لِلذِّبِحِ؛
خداوند از پرخورى بیزار است. و فرمود: انسان ناچار باید غذا بخورد تا سرپا باشد، پس هنگامى که شخصى غذا مى خورد یک سوم شکم را براى غذا در نظر بگیرد ویک سوم آنرا براى آشامیدنیها نگهدارد و یک سوم آنرا هم براى نفس کشیدن خالى بگذارد. و بعد فرمودند:همانند خوکها که براى ذبح چاق مى شوند، شما چاق نشوید. [10]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
کلُّ شَىِٔمِنَ الحَبِّ مِمّا یکونُ فیهِ غِذاءُ الإنْسانِ فی بَدَنِهِ وَقُوتُهُ فَحـَلالٌ أکلُهُ وَکلُّ شَىٍٔتَکونُ فیه المَضَرَّةُ عَلَى الإنْسانِ فی بَدَنِهِ فَحَرامٌ أکلُهُ إلاّفى حالِ الضَّرُورَةِ؛ 
انواع حبوبات و میوجات و سبزیجات که از زمین مى روید که براى بدن و تقویت انسان مفید باشد، حلال است و آنچه براى بدن مضرّ باشد حرام است، مگر درحال ناچارى. [11]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قِلَّةُ اْلأکلِ مَحْمُودُ فى کلِّ حالٍ، وَعِنْدَ کلِّ قَوْمٍ، لِأنَّ فیهِ الْمَصْلَحَةُ لِلظّاهِرِ وَالْباطِنِ؛ 
کم خورى در همه حال و پیش همه ملتها پسندیده است، زیرا مصلحت درون و برون انسان در آن است. [12]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
فَسادُ الْجَسَدِ فى کـثْرَةِ الطَّعامِ، وَفَسـادُ الـزَّرْعِ فى کسْبِ الآثـامِ، وَفَسادُ الْمَعْرِفَةِ فى تَرْک الصَّلاةِ عَلى خَیرِاْلاَنامِ؛ 
تباهى بدن در پرخورى است، تباهى زراعت در اثر ارتکاب گناهان است، و تباهى شناخت در درود نفرستادن بر بهترین انسانها یعنى پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) است. [13]

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
عَنِ اللّه ِ عز و جل أنَّهُ قالَ لَهُ لَیلَةُ الإسراءِ:یا أحمَدُ، اَبْغِضِ الدُّنیا وأهْلَها، وَأحِبَّ الآخِرَةَ وَأهْلَها ، قالَ:یارَبِّ، وَمَنْ أهْلُ الدُّنیا، وَ مَنْ أهْلُ الآخِرَةِ؟ قالَ:أهْلُ الدُّنْیا مَنْ کثُرَ أکلُهُ وَضِحْکهُ ونَوْمُهُ وَغَضَبُهُ؛ 
خداوند عزیز و جلیل شب معراج فرمود:اى احمد! نسبت به دنیا و اهل آن خشمگین باش، و آخرت و اهلش را دوست بدار. (پیامبر) گفت:پروردگار! اهل دنیا واهل آخرت کیانند؟ خداوند فرمود:اهل دنیا کسى است که پُرخور، پُرخنده، پُرخواب و پُرخشـم باشد. [14]

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إیاکمْ وَالْبِطْنَةَ فَإنَّها مُفسِدَةٌ لِلْبَدَنِ و مُوَرِّثَةٌ لِلسُّقمِ وَ مُکسِلَةٌ عَنِ العِبادَةِ؛ 
از پرخورى بپرهیزید، چون بـدن را تباه مى کند، بیمارى پدید مى آورد و سست کننده از عبادت است. [15]

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اکنِسُوا أفْنیتَکمْ وَلاتَشُبَّهُوا بِالْیهُودِ؛ 
حریم خانه هاى خودتان را جاروکنید و همانند یهودیان نباشید. [16]

امام حسن علیه السّلام فرمودند:
غَسْلُ الْیدَینِ قَبْلَ الطَّعامِ ینْفِی الْفَقْرَ، وَبَعْدَهُ ینْفِی الْهَمَّ؛ 
شستن دست ها قبل از طعام فقر و تنگدستی را می زداید و بعد از آن ناراحتی ها و آفات را از بین می برد. [17]

امام حسن علیه السّلام فرمودند:
تَرْک الزِّنا، وَکنْسُ الْفِناء، وَغَسْلُ الاْناء مَجْلَبَةٌ لِلْغِناء؛ 
انجام ندادن زنا، جاروب و نظافت کردن راهرو و درب منزل، و شستن ظروف سبب رفاه و بی نیازی می گردد. [18]

حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند:
لا یلُومَنَّ امْرُءٌ اّ نَفْسَهُ، یبیتُ وَ فی یدِهِ ریحُ غَمَر؛ 
کسی که بعد از خوردن غذا، دست های خود را نشوید دست هایش آلوده باشد، ـ چنانچه ناراحتی برایش بوجود آید ـ کسی جز خودش را سرزنش نکند. [19]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
خود را با کار مداوم‌ خسته‌ نکنید و براى‌ خود تفریح‌ و تنوع‌ قرار دهید ولى‌از کارى‌ که‌ در آن‌ اسراف‌ باشد یا شما را در اجتماع‌ سبک‌ کند پرهیز کنید. [20]

مطالب مرتبط و تکمیلی:
احادیثی در باب بهداشت و سلامت / بخش اول
احادیثی در باب بهداشت و سلامت / بخش دوم
احادیثی در باب بهداشت و سلامت / بخش سوم