متابولیسم و روند سوخت و ساز بدن با افزایش سن کاهش پیدا می کند بنابراین به طور میانگین زنان در میانسالی هر سال حدود ۷۰۰ گرم دچار اضافه وزن می شوند، و به طور کلی در دهه پنجم زندگی حدود ۲۰ کیلوگرم اضافه وزن دارند.

برخی از عوامل پنهان کاهش متابولیسم بدن ( سوخت و ساز بدن ) و در نتیجه افزایش وزن ناخواسته را می توان در علل زیر جستجو کرد:

ترشح کورتیزول بیش از حد: میزان طبیعی کورتیزول که به عنوان هورمون استرس شناخته شده، برای کمک به سوزاندن چربی های بدن مفید است اما اگر بدن بیش از حد کورتیزول ترشح کند، و آنهم به دلیل استرس طولانی مدت، نیاز به دریافت کالری بیشتر می شود. در یک وضعیت پزشکی به نام سندرم کوشینگ نیز، غدد آدرنال دچار اختلال شده و در نتیجه کورتیزول بیش از حد در جریان خون آزاد می شود. کورتیزول بیش از حد خود عاملی برای افزایش وزن قابل توجه است.

سطح انسولین بالا: داشتن اضافه وزن از علل مقاومت به انسولین و ابتلا به دیابت نوع ۲ است. در مقابل دیابت نوع ۲ نیز خود عاملی برای اضافه وزن محسوب می شود. در صورت ابتلا به مقاومت به انسولین، سلول های بدن قادر به جذب گلوکز نیستند. مطالعات نشان داده که استرس از عوامل مقاومت به انسولین است و در طول زمان عوامل استرس زا می توانند منجر به افزایش وزن شوند.

مشکلات تیروئید: از آنجا که غده تیروئید مسئول تنظیم سوخت و ساز بدن است، ابتلا به کم کاری تیروئید می تواند مشکلات اضافه وزن را به همراه علائم دیگر به دنبال داشته باشد. شایع ترین علت کم کاری تیروئید، بیماری هاشیموتو است؛ یک بیماری خود ایمنی که در آن انواعی از سلول ‌ها و پادتن ‌ها در پاسخ ایمنی دخالت دارند.

پایین بودن سطح استروژن: زنان با ورود به دوران یائسگی از سنین ۵۱ سال به بعد شاهد افزایش وزن و کاهش متابولیسم بدن هستند و آنهم به دلیل کاهش میزان استروژن. کمبود استروژن با افزایش توده چربی همراه است. برای حل این مساله بهترین توصیه انتخاب عادات صحیح غذایی و تمرینات فیزیکی برای مقابله با تغییرات ناشی از یائسگی است.

فقر آهن: آهن، اکسیژن لازم را به عضلات می رساند و چنانچه سطح آهن بدن از حد مورد نیاز کمتر شود، عضلات همO2لازم را دریافت نکرده و به این ترتیب، انرژی بدن کاهش یافته و روند متابولیسم بدن هم مختل خواهد شد.

مصرف داروها: برخی داروها می توانند سوخت و ساز بدن را کند کنند. استفاده طولانی مدت از استروئیدهای ضد التهابی از جمله پردنیزون، اشتها را افزایش می دهد و منجر به دریافت کالری اضافه می گردد. مصرف این داروها با افزایش مقاومت به انسولین و افزایش قند خون نیز همراه است. برخی داروهای ضد افسردگی و مسدودکننده های بتا برای درمان فشار خون بالا، نیز سبب کاهش سوخت و ساز بدن می شوند.

تحمل گرسنگی: بدن شما نیاز مداوم به انرژی دارد، و دریافت مداوم غذا موجب حفظ ثبات قند خون و تعادل آنزیم‌های گوارشی می ‌شود. خوردن مداوم به معنای زیاد خوردن نیست. یکی از عادات غلطی که موجب کاهش میزان متابولیسم پایه می‌ شود، حذف وعده‌ هایی چون صبحانه یا حتی میان وعده‌ ها است. زمانی که در طی روز، بدن را وادار به تحمل گرسنگی می کنید، زمینه را برای کاهش سرعت متابولیسم فراهم می سازید، چرا که با این کار، بدن برای حفظ سوخت مورد نیاز، کالری دریافتی را به جای سوزاندن، حفظ خواهد کرد. دقت کنید گرسنگی دادن به بدن، نه تنها موجب کاهش وزن شما نمی شود، بلکه روند معکوس خواهد شد.

منبع: www.activebeat.com