یک مطالعه ی جدید نشان داد که بهبود سرعت پیاده روی در هنگام رفت و برگشت از کار و انجام ورزش می تواند بطور قابل توجهی خطر مرگ به دلیل بیماریهای قلبی عروقی را کاهش دهد.
 پیاده  روی با سرعت بالاتر و استقامت بیشتر موجب افزایش متابولیسم شده و می تواند فواید قلبی عروقی ورزش را برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 افزایش دهد.
محققان دانشگاه Leicester، به مقایسه ی پیاده روی تند و آهسته ی افراد بالغ میانسال در طی یک دوره ی معین پرداختند. یافته های آنها که اخیراً در مجله ی قلب اروپا منتشر شده است، نشان می دهد که خطر مرگ به دلیل بیماریهای قلبی در میان افرادی که آهسته به پیاده روی می پرداختند، دو برابر بیش از افرادی بود که پیاده روی آنها با سرعت تند انجام می شد.
vhعلاوه بر این، محققان دریافتند که شاخص توده ی بدنی(BMI) پایین باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری قلبی می شود، محققان این موضوع را به سارکوپنی یا از دست دادن بافت عضلانی درسن بالا مرتبط می دانند.
در این تحقیق به عوامل تأثیرگذار مانند عادات ورزشی، تغذیه، کشیدن سیگار، اعتیاد به مصرف الکل، توجه شده است، حتی در حضور یک یا دو عدد از این عوامل، یافته ها باز هم ثابت هستند و نشان می دهند سرعت راه رفتن همچنان یک پیش بینی کننده ی مهم برای مرگ و میر مرتبط با بیماری قلبی است.
 این موضوع شاید به این دلیل است که افرادیکه با سرعت کم پیاده روی می کنند از آمادگی بدنی کمتری برخوردارند و شاید به همین دلیل خطر مرگ بر اثر بیماری قلبی در آنها بیشتر است.
محققان داده های جمع آوری شده توسط بیوبانک بریتانیا را از سال 2006 تا 2010 برای حدود نیم میلیون فرد میانسال انگلیسی تجزیه و تحلیل کردند. در شروع این تحقیق، داده های 420 هزار فرد بدون سرطان و بدون بیماری قلبی بررسی شد و بعد از 6 سال دوره ی فالوآپ، 8598 مرگ در میان این افراد ثبت گردید. تخمین زده می شود که 1654 مرگ بر اثر بیماری قلبی و 4850 مرگ به دلیل سرطان بوده است. با این حال، هیچ ارتباط مشابهی بین سرعت پیاده روی و مرگ های مرتبط با سرطان یافت نشد.
 تحقیقات پیشین نشان داده اند شاخص های زیستی برای بیماریهای قلبی عروقی مانند وزن بدن وشاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR)، در افراد دارای اضافه وزن که تنها به مدت 12 هفته با سرعت متوسط پیاده روی کردند، بهبود قابل توجهی می یابد.
 اثر پیاده روی بر تجدید ترکیب بدنی در برخی موارد بسیار قدرتمند تر از رژیم غذایی به تنهایی و بویژه دارای فواید خاصی بر کاهش توده ی چربی می باشد. همچنین دانشمندان دریافتند که پیاده روی موجب بهبود عوامل خطر قلبی نظیر کلسترول، فشارخون، مارکرهای دیابت نوع 2، چاقی، سختی عروقی و التهاب در میان سایر فواید می شود. به طورکلی، این مطالعه نشان داد که افزایش فعالیت بدنی غیر ورزشی می تواند به بزرگسالان میانسال برای بهبود مداوم سلامت قلبی عروقی آنها در طی  زندگی کمک کند.

منبع:

www.diabetes.co.uk/news/2017/sep/brisk-walking-linked-to-lower-heart-dis...