یافته های بدست آمده از دانشکده پزشکی واشنگتون نشان می دهند که بسیاری از کودکان با آسیب مغزی ناشی از بیماری زیکا ممکن است ناشناخته باقی بمانند و در معرض خطر بیشتری برای اختلالات یادگیری، بیماری ذهنی و جنون قرار دارند.
آسیب مغزی ناشی از زیکا در نوزادان عموما به کمک سونوگرافی در بارداری و کوچک بودن غیر عادی اندازه سر (میکروسفالی) در زمان تولد قابل تشخیص است.
با این حال، محققان اخیرا دریافته اند که کودکان با اندازه سر طبیعی در زمان تولد نیز ممکن است مشکلات چشمی جدی ناشی از ویروس زیکا یا میکروسفالی به تاخیر افتاده (زمانی که سر بعد از تولد به طور طبیعی رشد نمی کند) را نشان دهند.
دکتر کریستین ادامز استاد و جراح زنان و زایمان که متخصص بیماری های مادر و جنین است می گوید معیارهای رایج در استفاده از اندازه سر برای تشخیص آسیب مغزی ناشی از زیکا، در نشان دادن آسیب های مغزی نامحسوس تر که موجب اختلالات یادگیری و ناهنجاری های ذهنی در سال های بعدی زندگی می شوند، ناموفق عمل می کنند.
در مطالعه، محققان پنج جنین میمون را که در معرض ویروس زیکا در بارداری قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار دادند. میمون ها نزدیک ترین مدل حیوانی به بارداری انسانی در نظر گرفته می شوند؛ با این حال تحقیق بر روی حیوانات نمی تواند دقیقا نتایج یکسان در انسان را به دنبال داشته باشد.
سونوگرافی های هفتگی ناهنجاری های مغزی مشخصی را در 4 جنین میمون نشان ندادند. با اینکه مغز آن ها کند تر از حالت معمول رشد می کرد، محققین معیارهای میکروسفالی مرتبط با زیکا را که توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا مورد استفاده قرار می گرفت را مشاهده نکردند.
بر طبق این معیارها، 91-96 درصد از کودکان متولد شده از مادرانی که در دوران بارداری به زیکا آلوده شده اند، میکروسفالی ندارند؛ این بدین معنی است که آن ها ممکن است به طور منظم از لحاظ آسیب مغزی ناشی از زیکا چک نشوند.
با اینکه سونوگرافی مشکلی را آشکار نکرد، اسکن های ام آر آی ناهنجاری هایی را در 4 جنین میمون نشان دادند. بخش های خاصی از مغز به سرعت بخش های دیگر رشد نکردند.
دکتر راکاشمی راجاگاپول استادیار اطفال و متخصص بیماری های عفونی نوزادان می گوید آسیب های نامحسوس ناشی از ویروس زیکا در طول تکامل جنینی و کودکی ممکن است برای سال ها آشکار نباشند.
بنابراین این ممکن است موجب تاخیرات عصبی شناختی در یادگیری و افزایش خطر اختلالا عصبی در حال رشد مانند اسکیزوفرنی و جنون زودرس شود.
این یافته ها بیشتر بر ضرورت یک واکسن موثر برای عفونت ویروس زیکا تاکید می کند.
بیماری زیکا عموما از طریق پشه های آلوده منتقل می شود همچنین می تواند از طریق تماس جنسی از فرد آلوده به ویروس زیکا به شریک جنسی او انتقال یابد.
ماه گذشته، محققین آمریکایی گزارش دادند که نواقص مادرزادی ناشی از زیکا بین نیمه اول سال 2016 و نیمه دوم آن در نواحی که انتقال محلی ویروس زیکا در آن ها دیده شده است (مانند جنوب فلوریدا)، 21 درصد افزایش یافته است.
برزیل مرکز شیوع زیکا بود که شیوع آن در 2015 آغاز شد.
دکتر ادامز بیان می کند که تمام کودکانی که در رحم در معرض ویروس زیکا قرار می گیرند صرف نظر از اندازه سرشان، باید از لحاظ وجود مشکلات یادگیری و تکاملی برای مدت طولانی مورد پیگیری قرار گیرند.
همچنین نگرانی هایی در مورد کودکان و بزرگسالانی که به ویروس زیکا آلوده می شوند وجود دارد؛ زیرا آنها نیز مانند جنین همان سلول های بنیادی آسیب پذیر را در مغز خود دارند.

برگرفته از: وبسایت Drugs.com